تنگی کانال نخاعی بیشتر به کمر مربوط می‌شود، اما این مشکل می‌تواند در سایر نواحی مانند ناحیه گردنی و سینه‌ای نیز رخ دهد.
درمان تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی و جراحی یکی از مشکلات شایع در بین بزرگسالان است که به دلیل کاهش فضای کانال نخاعی و فشرده‌سازی اعصاب نخاعی، می‌تواند عوارض جدی را به دنبال داشته باشد.
این وضعیت معمولاً به دلیل عواملی نظیر پیری، آرتروز، یا آسیب‌های ناشی از تصادفات ایجاد می‌شود و می‌تواند منجر به درد شدید، ضعف عضلانی و مشکلات حرکتی گردد.
جراحی تنگی کانال نخاعی به عنوان یکی از روش‌های مؤثر برای درمان این عارضه، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.
علل و دلایل ایجاد تنگی کانال نخاع
یکی از رایج‌ترین علل تنگی کانال، دیسک‌های بین‌مهره‌ای هستند. در این حالت، دیسک‌های کمر به سمت جلو حرکت کرده و بر عصب‌های مجاور فشار وارد می‌کنند که منجر به تنگی و فشار بر روی آن‌ها می‌شود. این وضعیت معمولاً باعث فشار بر چندین عصب به طور هم‌زمان می‌شود و علائم کلاسیکی را ایجاد می‌کند. در صورت بروز علائم کلاسیک، درد در پاها به‌صورت دوطرفه ظاهر می‌شود.
آرتروز کمر نیز یکی دیگر از علل شایع تنگی کانال نخاع است. در این حالت، استخوان‌های تشکیل‌دهنده مهره‌ها دچار تیزشدگی و کاهش فاصله می‌شوند که باعث تنگی در کانال نخاع و فشار بر عصب‌های کناری می‌شود.
سرخوردگی مهره‌ها نیز می‌تواند منجر به بروز این مشکل شود. در این حالت، یک مهره نسبت به مهره‌های مجاور خود جابه‌جا شده و به عصب‌های کناری فشار می‌آورد که علائم متعددی را در پاها ایجاد می‌کند. سرخوردگی مهره‌ها ممکن است در معاینه بالینی مشابه دیسک کمر باشد، اما در تصاویر ام‌آرآی جابه‌جایی مهره‌ها قابل مشاهده است.
در برخی افراد، این مشکل به‌صورت مادرزادی وجود دارد. در این موارد، کانال نخاع به طور طبیعی کوچک‌تر است و با کوچک‌ترین فشاری از قبیل دیسک یا سرخوردگی، علائم تنگی کانال بروز می‌کند. همچنین، ضایعات فضاگیر مانند تومورها نیز می‌توانند در کانال جلو آمده و بر عصب‌ها فشار وارد کنند.
این مشکل معمولاً در سنین بالاتر، به‌ویژه در افراد بالای پنجاه سال، شایع است. در حالی که دیسک کمر بیشتر در رده سنی بین سی تا پنجاه سال رخ می‌دهد.
علائم تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاع معمولاً با درد در پاها به‌ویژه هنگام راه‌رفتن مشخص می‌شود. فرد ممکن است بعد از طی مسافتی حدود صد تا پانصد متر دچار درد شود که با نشستن کاهش می‌یابد. این علامت کلاسیک می‌تواند نشان‌دهنده تنگی کانال باشد. در برخی موارد، علائم ممکن است به‌صورت یک‌طرفه بروز کند که می‌تواند شبیه به سیاتیک باشد.
این بیماری به‌طور کلی خطرناک نیست و لزوماً به معنای نیاز به جراحی نیست. وجود آن نشان‌دهنده فشار بیشتر بر عناصر ستون فقرات است، اما در ناحیه کمری، نخاع وجود ندارد و بیماران نباید نگران فشار بر نخاع خود باشند.
درمان‌های غیرجراحی تنگی کانال نخاع
درمان تنگی کانال نخاع به سن و علت آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد، درمان‌های غیرجراحی می‌توانند مؤثر باشند. برای کاهش التهاب در ناحیه کانال، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و سلکسیب تجویز می‌شوند. همچنین، ماساژ و استفاده از یخ یا گرما می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
تخت‌های دکامپرشن نیز به‌عنوان یکی از روش‌های مؤثر در کاهش فشار بر روی عصب‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. استفاده از لیزر و تکاردرمانی نیز می‌تواند به کاهش التهاب و افزایش انعطاف‌پذیری مفاصل کمک کند.
روش‌های دیگری مانند اوزون درمانی و پرولوتراپی نیز به‌ویژه در مواردی که به‌صورت کدال انجام می‌شوند، می‌توانند بسیار مؤثر باشند.
چگونه متوجه شویم که تنگی کانال نخاع داریم؟
تنگی کانال نخاعی ممکن است در مراحل اولیه خود هیچ نشانه‌ای نداشته باشد. به طور کلی، علائم این بیماری به تدریج و به آرامی بروز می‌کنند. در زیر به برخی از علائم رایج تنگی کانال نخاعی در هر دو جنس اشاره می‌شود:
- کمردرد: احساس درد در ناحیه کمر که می‌تواند آزاردهنده باشد.
- درد سوزشی: این درد ممکن است به سمت باسن و پایین پاها منتشر شود و شبیه به درد سیاتیک باشد.
- بی‌حسی و گزگز: احساس بی‌حسی، گزگز یا کرامپ در پاها و همچنین ضعف در این ناحیه.
- از دست دادن حس: ممکن است حس در پاها کاهش یابد.
- کاهش توانایی جنسی: برخی افراد ممکن است در این زمینه دچار مشکل شوند.
فشار بر اعصاب در ناحیه کمر می‌تواند منجر به بروز علائم جدی‌تری به نام سندرم کودا اکوینا شود. اگر هر یک از علائم زیر را مشاهده کردید، به سرعت باید به پزشک مراجعه کنید:
- از دست دادن کنترل روده یا مثانه: این وضعیت می‌تواند نگران‌کننده باشد.
- بی‌حسی شدید: این بی‌حسی ممکن است در نواحی بین پاها، قسمت داخلی ران‌ها و پشت پاها افزایش یابد.
- درد و ضعف شدید: اگر درد و ضعف به یک یا هر دو پا گسترش یابد و حرکت یا بلند شدن از صندلی را دشوار کند، باید به پزشک مراجعه کنید.
جمع‌بندی
تنگی کانال نخاعی یک مشکل شایع است و نوعی بیماری ارتوپدی است که به علل مختلفی ایجاد می شود. معمولا فشار استخوان به اعصاب در اثر رشد استخوان و یا بیرون زدن دیسک ایجاد می‌شود. این بیماری همچنین می‌تواند علائمی مانند درد و تیر کشیدن نیز ایجاد کند. گاهی با شدت گرفتن بیماری، علائمی مانند گزگز کردن دست و پا و عدم تعادل بدن نیز پدیدار می‌شود. با استفاده از روش های درمانی متنوع ، بیماران می توانند به بهبودی کامل دست یابند.
